Antaŭparolo : tiun artikolon mi verkis espereble kun ne tro alta scienca nivelo, sed se vi bezonas klarigojn, bonvolu demandi en la komentejo. Kaj kompreneble, lingvajn erarojn vi ankaŭ povas mencii en la komentejo. Planedoscienco estas kreskanta fako kun multaj novaj misioj kaj novaj landoj partoprenante al la esplorado de la sunsistemo (ekz. Ĉinujo kaj Barato). Sed la kresko de tiu fako ŝuldas al ekstersunsistemaj planedoj (mallonge eksterplanedoj). Ekde la malkovro de la planedo 51 Peg b en 1995, la studado de eksterplanedoj, unue pure rilata al astroscienco, iĝis parto de planedoscienco kiam la studado de la atmosferoj kaj do de la klimatoj de tiaj planedoj ebliĝis. Rapide, la malkovro de pli kaj pli da planedoj, pli kaj pli malgrandaj, dank‘ al la progresoj de la mezuriloj, ebligis esperon trovi planedojn similajn al la Tero kaj, ŝance, havantaj vivon. La enloĝebla zono Tiu necesigis la enkonduko de manieroj difini kio farigas planedon kapablan enhavi vivon. Tiel aper...
Dum la monato de Junio 2017, mi estis en Danujo por viziti Kopenhagon. La urbo estas tre agrabla (ĉefe por biciklistoj) kun varma etoso kaj belegaj lokoj : mi ege rekomendas ĝin. Atentu tamen ke la prezoj estas pli altaj ol tiuj en Francujo aŭ Nederlando. Kvankam mi estis tie por turismo, mi restas sciencisto kaj mi ne povis rezisti viziti sciencajn lokojn en la urbo kaj objektojn en muzeojn. Ekzemple, kiam estas vizitebla observejo en la urbo kiun vi vizitas, mi provas iri. En la centro de Kopenhago troviĝas malnova turo (la Ronda Turo) supre de kiu estas observejo kiu estas ankoraŭ uzata per neprofesiaj observantoj. Kelkaj metroj fore, mi hazarde trovis domon kie loĝis Ole Rømer. Rømer (1644-1710) estis dana astronomo kiu estas fama por sia studado de la rapido de la lumo kaj ties mezuro. Plato pri Ole Rømer sur la domo kie li loĝis ĝis sia morto. La observejo supre de la Ronda Turo Planedilo en la Ronda Turo Rømer ankaŭ laboris en la Pariza observejo kaj elpe...
Article mis à jour le 2014-02-05. Au cas où vous ne l'avez pas encore remarqué, je suis très fan de Twitter, qui est pour moi le réseau social par excellence. Mes amis et collègues sont parfois assez perplexes face à mon usage intensif des réseaux sociaux pour ce qui est de la science. Un exemple simple est la conférence Elbereth 2013 . Je reviendrai dans un autre article sur Elbereth, tant il y a à dire. Mais lors de la conférence, j'ai utilisé Twitter et le hashtag #elbereth2013 pour relayer des informations au sujet des revues et des conférences. Le problème est le suivant : j'étais le seul à tweeter. Cela m'a permis de réaliser à quel point les doctorants sont loin d'être présents professionnellement sur les réseaux sociaux. Sans doute la plupart d'entre-eux sont sur Facebook, mais plus vraisemblablement pour un usage privé. Globalement, quand on compare les laboratoires et les chercheurs français à leurs homologues anglo-saxons, en particulier le...
Commentaires
Enregistrer un commentaire